Vatiş beno qeder!

Merdimê ke ez heyranê mucadele û ezm û cuyayiş û xûy û tefekurê înan a ra yew lîderê hindûyan Mahatma Gandhî (1869-1948) yo.

Mesela, vato: "Vatişê xwu dîqet bike; beno fikir! Fikrê xwu dîqet bike; beno hîs! Hîsanê xwu dîqet bike; benê hereket! Hereketanê xwu dîqet bike; benê xûy! Xûyê xwu dîqet bike; beno karakter! Karakterê xwu dîqet bike; beno qederê to!"

Enê şîretê pêxemberane yê; de bêre heyran memane!... 

Mi zaf dîyo, ez zaf biya şahid. Reye esta yew vateyo zaf qijek bîle biyo sebebê rijîyayişê organîzasyonan yan bêaqubetîya miyanê aîleyan. Biyo sebebê cêrabiyayişê însanan; biyo sebebê kîn û xerezî, biyo sebebê dişmenîya ke êdî vernîya ci nêgêrîyena!...

Eke o vate bi o qayde nêameyêne vatiş û nêbiyêne fikir; eke o fikir nêbiyêne hîs û nêkewtêne hereket, dima nêbiyêne xûy û nêbiyêne karakter, peynî de nêbiyêne qeder!...