“Were erzanî, li va danî!”

Bî di rey ke ez vînena camêrdêk verê Camîya Ehmedê Xanî (Diyarbekir, Dîclekent) de patolanê qedîfeyan roşeno û wina qîreno:

"Were erzanî, li va danî! Were erzanî, li va danî!..."

Mi ci ra pantolî nêerînayî la seba vengdayiş û bazarê ci yê bi kurmancî mi o tebrîk kerd.

* * *

Çend rojî verê cû ma şibî bazarê semtê Hizûrevlerî, ma waşt dezgeyêk ra engure bierênin, engurê Egilî bî.

Wexto ke min û xanima xwu ma kirdkî qisey kerdêne, camêrdê ke engure rotêne persa ke ma ça ra yê. Ma va “Ma Licê ra yê.” Ey zî va “Ez Pîron ra wa.”

Mi ey ra waşt ke reyêk bi kirdkî biqîro vajo “Bêrê engure, bêrê engure!” La mi kerd nêkerd ey cesaret nêkerd biqîro. Bi sûr, bi zerd, areq da, şermiya…

Va “Eyb o!”

Herinda ey de heta ke mi ra ame ez qîraya, mi va “Bêrê engure, bêrê engure! Engure ercan a…”

Welhasil, kurmancê ma zaf bi rehetî wayirtîya ziwanê xwu kenê û her ca de kurmancî qisey kenê. La zazayê ma ziwanê xwu ra şerm kenê. 

Heyf!...

__________

Not: Mi eno nuşte, roja 30 teşrîno verîn 2015 de bi kurmancî nuştbi û Facebookê xwu de weşanabi, nika ewro kewt verê çimê mi, mi tada kirdkî ser.