Duaya Dawud Pêxemberî
Dawud pêxember, Îsa pêxeberî ra teqrîben hezar serrî verê cû cûyayo. Miyanê qewmê Îsraîlî de Îbrahîm, Îshaq û Yaqûb pêxemberî ra dima sey pêxembero muhîm o çarin Dawud yeno. Îsa pêxember neslê Dawud pêxemberî ra yeno. Quran de hewtîyes rey nameyê Dawudî sey pêxember vîyareno. Homa Quran de di rey vano “… Û ma Zebûr zî da Dawudî.” (4: 163; 17: 55) Yew ayete de zî vano “Sond bo ke Zikrî dima ma Zebûr de zî nuşt ke ‘Evdê min ê salihî miheqeq erdî rê benê waris.’” (21: 105)
Zebûr
de panc qismî û 150 mezmûrî estê. Nameyê Zebûrî manaya çiyê ke nusîyayê de kokê
“zbr (زبر)” ra yeno. Mezmûr zî manaya vatişê deyîre/kilame/lawike/îlahî de kokê
“zmr (زمر)” ra yeno. Zebûr
kitabê mezmûr/îlahîyan o, zafê înan fekê Dawud pêxemberî ra yenê vatiş. Mesela, Dawud
pêxember mezmûra 35ine de ehwalê xwu raşteraşt Rebê xwu rê erz keno û vera
neyaranê xwu de ardim wazeno. Wexto ke merdim waneno her yew mûya canê merdimî
bena sey goçînî. Merdim xwu rê vano, eger bi yew pêxemberî hende xirabîye biya û
ey hende zerrî ra Rebê xwu ra ardim waşto, bi mi qûlê zeîfî hay-hay bena...
* * *
1 Ey Rebê mi, dişmenanê mi dir dişmentî bikere
Û
kesê ke mi dir şer kenê dir şer bikere.
2 Zirxê xwu bipêşe, mertalê xwu bigêre
Û
bêre ardimê mi.
3 Şimşêr û gurzê xwu bigêre
Û
vejîya vernîya dişmenanê mi.
Soz
bide ke ti do mi bixelesnê.
4 Kesê ke qestê canê mi kenê
Wa
rezîl û riswa bibê;
Kesê
ke wazenê zirar bidê mi ro
Wa
şerm bikerê û apey biremê!
5 Wa sey mûxê simerî ke kewto vayî ver vila bibê
Û
wa melekê Rebî bikewo înan dima!
6 Wa rayirê înan tarî û semetok bê,
Melekê
Rebî wa binano înan dima!
7 Înan bîlasebeb mi rê dame rona,
Înan
mi rê çale kende.
8 Wa felaket înan xeflet de bigêro,
Wa
ê bi xwu bikewê çala ke înan kenda,
Wa
uca de helak bibê!
9 Ya Rebi, ez do o wext şa bibî û keyf bikerî;
Çimkî
ti mi xelesnenê.
10 Ez do bi temamê mewcûdatê xwu biqîrî:
“Ya
Reb, yewo sey to esto?
Ti
destê zalimî ra mezlûmî xelesnenê
Ti
destê zorbayan ra mezlûm û feqîrî xelesnenê.”
11 Kesê niyetxirabî ke eleyhê mi de şahidî kenê estê;
Bi
zûran mi sûcdar kenê.
12 Vera hewlîya mi de xirabîye bi mi kenê,
Mi
tehn danê miyanê tenyatî.
13 La wexto ke ê nêweş kewtbî
Mi
palas ant xwu û şîn girewt;
Mi
roje girewt û nefsê xwu kor kerd.
Mi
sereyê xwu çewt kerd û semedê înan dua kerde.
14 Seke ez semedê yew dostê xwu,
Semedê
yew birayê xwu dua bikerî.
Sey
keso ke semedê dadîya xwu şîn de bo
Keder
ra paştîya mi çewt bibî.
15 Labelê wexto ke ez kewta tenge, keyfê înan ame.
Neyarê
mi ameyî pêser;
Zaf
kesê adîyî ke ez înan nêşinasnena.
Înan
bêvindertiş ez tenkîd kerda.
16 Sey kesanê fasiqan, sey qeşmeranê tinazkaran
Mi
rê dindanê xwu seqênayî.
17 Ya Reb, ti do heta key eno halê mi rê temaşekar bimanê?
Mi
pencê enê şêranê haran ra bixelesne!
18 O wext, ez do cemaeto pîl de to rê şukir bikerî
Ez
do miyanê qelebalixî de to rê hemd bikerî.
19 Kesê ke bîlaheq mi rê benê dişmen
Wa
keyfê xwu bi halê mi nîyarê.
Kesê
ke bîlasebeb mi ra nefret kenê
Wa
qîçanê xwu beş nêkerê û yewbînî rê çim nêşiknê.
20 Fekê înan ra yew vateyo dostane nêvejîyeno;
Derheqê
însananê mehsûman de xeberanê zûreyinan vila kenê.
21 Çi yeno fekê înan vanê, mi sûcdar kenê û
vanê:
“A
ma bi çimanê xwu karê ke to kerdê dîyî.”
22 Ya Reb, se bi û çi qewimîya, to dî
Keremê
xwu ra bêveng memane;
Ey
Wayirê mi, mi tenya meverde!
23 Ey Homayê mi û Wayirê mi
Semedê
midafeaya dehwaya mi
Tavilî
bikewe hereket!
24 Ya Reb, Homayê mi, ti adil ê;
Eno
semed ra nîşan bide ke ez heqdar a,
We
dişmenê mi bi halê mi nêhuyê.
25 Wa yewbînî ra nêvajê “Çiyo ke ma waşt, bi.
Ma
heqê ci ra vejîyayî.”
26 Kesê ke bi halê min o xirab şa benê, wa şerm bikerê,
Wa
rîyê înan sûr bibo.
Êyê
ke bi quretî vera mi de tîk benê,
Wa
şerm bikerê û rezîl bibê.
27 Labelê kesê ke mi dehwaya min a heqdare de destek kenê
Wa
bi şabiyayiş biqîrê û keyf bikerê.
Wa
semedê mi tekrar tekrar vajê
“Reb
pîl o!
Silametîya
qûlê xwu ra keyfweş o.”
28 O wext ez do medhê edaletê to bidî;
Ez do bi ziwanê xwu bêvindertiş to rê hemd bikerî.
Teswîro temsîlî yê Dawud pêxemberî
Yorumlar
Yorum Gönder